Basic Moral Criteria in Islamıc Commercial Law

Authors

  • Ali YÜKSEK Kyrgyz-Turkish Manas University
  • Camilahon CORAEVA Kyrgyz-Turkish Manas University

DOI:

https://doi.org/10.52754/16947673_2021_30_1

Keywords:

Islam, Commerce, Types of Covenant, Law, Halal

Abstract

Islam is a universal religion that explores in detail the principles that will meet the needs of people of all histories and cultures. Although Islam considers working and earning halal as worship, it accepted the universal rules and values of trade as the rules of worship. Islam praised those who traded or engaged in production in accordance with these rules, and said that honest and trustworthy businessmen and merchants would have their place in Paradise with the prophets and martyrs. Therefore, Islam attaches great importance to labor and trade. However, Islam has ordered the prohibition of exchanges, the fulfillment of contracts and promises, and also prohibits profit-making through deception, misrepresentation, coercion, the black market, exploiting the distress, uncertainty and risk of the other party. Based on these principles, Islam has established its own economic principles.

References

Ahmed b. Hanbel, Ebû Abdillâh. (1999). el-Müsned, Müessesetü’r-risâle.

Akyüz, Vecdi. (1990). “Devlet ve İşçi-İşveren İlişkileri,” Mukayeseli Hukuk ve Uygulama Açısından İşçi-İşveren Münasebetleri, Tartışmalı İlmi Toplantılar Dizisi Kitabı, İstanbul: İlmî neşriyat, 1990, ss.191-203.

Aydın, Nevzat (2015). “Ahilikte İş ve Ticaret Ahlakının Hz. Peygamberin Sünnetindeki Temel Referansları,” Bülent Ecevit Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, Cilt 2, Sy 1.

Ayengin, Tevhit. (2003).“İslâm’da İktisadî Hayatın Ahlâki Boyutu,” İslâmî Araştırmalar Dergisi, c. XVI, sayı: 4 [İslâm ve İktisat -I-], ss. 648-659.

Bardakoğlu, Ali. (2007). İslâm ve Toplum, Ankara.

Bayındır, Servet. (2014). “Para ve Sermaye Piyasası İşletmeleri,” Süleymaniye Vakfı Yayınları, 46. İstanbul.

Boran, Mustafa. (2016). Hanefî Mezhebinde Yiyecek ve İçeceklerde Helallik ve Haramlık Ölçütleri, Yayımlanmamış Doktora Tezi, Onsekiz Mart Üniv. Sosyal Bilimler Enstitüsü.

Buhârî, Ebû Abdullah Muhammed b. İsmail. (1981). Sahîhu’l-Buhârî, İstanbul.

Canpolat, Uğur. (2015). Türkiye Selçukluları Dönemi Anadolu’da Hisbe Teşkilatı, Yüksek Lisans Tezi, Batman Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Tarih Anabilim Dalı, Batman.

Çalış, Halit. (2004). “İslâm Borçlar Hukukunda Akit Serbestisi ve Genel Olarak Sınırlamaları.” Dinî Araştırmalar Dergisi, c: 7/19, ss. s. 269-295.

Demirdoğan, Osman. Polater, Kadir. (2016). “İslâm’da Çalışma ve Ticaretin Önemi,” Akra Kültür Sanat ve Edebiyat Dergisi, İstanbul.

Döndüren, Hamdi. (1991 ).“İhtikâr.” Şamil İslam Ansiklopedisi, İstanbul.

Erdoğan, Mehmet. (2005). Fıkıh ve Hukuk Terimleri Sözlüğü, İstanbul, Ensar neşriyat.

Erturhan, Sabri. (2010). “İslâm Ticaret Hukukuna Vücut Veren Ahlakî Esaslar,” İslâm Hukuku Araştırmaları Dergisi, sayı: 16.

Göksoy, İsmail Hakkı. (1998). İslam’ın Güneydoğu Asya’ya Girişi ve Yayılışı, Beyan yayınları.

Gözübenli, Beşir. (2009). “İslam Hukukunda İstihsânen Meşru Görülen Borç İlişkilerine Dair Bazı Mülahazalar.” İslamî İlimlerde Metodoloji (Usûl) Meselesi, s.180-214.

Gazzalî, Muhammed b. Muhammed b. Ahmed el-Gazzâlî, İhyâu ulûmi’d-dîn (trc. Mehmet A. Müftüoğlu). İstanbul, 1981.

Gül, Muammer. ( 2014). “İslâm İktisadi Gelişmesinin Tarihi ve Dini Dinamikleri,” Journal of History school (JOHS), March, Year 7.

Güneş, Ahmet. (2008). “İslam Hukukunda Gayrimüslimlerin Vatandaşlık Statüleri,” İslam Hukuku Araştırmaları Dergisi, 2008, sy.11, ss.255-268.

Hakîm et-Tirmizî, Ebû Abdillah Muhammed, Nevâdiru’l-Usûl fî Ehâdîsi’r-Rasûl. Thk. Abdurrahman Umeyra, Beyrut 1992, I, 306.

https://islamstory.com/ar/artical/1993.

İbnü’l-Hümam, Kemalüddin Muhammed b. Abdulvahid b. el-Hümam, Şerhu Fethi’l-kadir, Beyrut: Daru’l-fikr, ty.

İkbal, Zamir ve Mirakhor. Abbas, (2014). Ekonomik Gelişim ve İslâmî Finans, Borsa İstanbul Yayınları. No: 12027, İstanbul.

Kallek, Cengiz. (2006). “Müzayede.” Diyanet İslâm Ansiklopedisi (DİA), İstanbul.

Karaman, Hayreddin. (1986). Anahatlarıyla İslam Hukuku, İstanbul: Ensar neşriyat.

Kâsânî, Alauddin Ebu Bakir b. Mes’ud b. Ahmed el-Hanefi. (2003). Bedâiu’s-Sanâi fi Tertîbi’ş-Şerâi, Beyrut.

Mevdûdî, Ebu’l-A’la. (1986). Tefhîmu’l-Kur’an, İstanbul: İnsan Yayınları.

Mevsılî, Abdullah b. Mahmûd b. Mevdûd. (2012). el-İhtiyar li Ta’lîli’l-Muhtâr, İstanbul.

Mısrî, Abdussemi’. (1981). “İslam’da Ticaret Adabı,” (çev. Ramazan Şimşek), Ankara Üniversitesi İlâhiyat Fakültesi Dergisi, Ankara.

Uyanık, M. Zeki, “İslam Hukukunda İhtikâr,” İslam Hukuku Araştırmaları Dergisi, sy.16, 2010, ss.433-476.

Yüksek, Ali. (2018). İslam Hukukuna Göre Helal Gıda ve GDO’lu Ürünler (Genetiği Değiştirilmiş Organizmalar), Bişkek: İz basma.

Yüksek, Ali. (2016). “Ahlak Ekseninde Fıkhın Gençlerde Karakter İnşası.” Sinop Üniversitesi Uluslararası Gençlik ve Ahlak Sempozyumu kitabı, ss.113-133.

Published

2021-06-26

How to Cite

YÜKSEK, A., & CORAEVA, C. (2021). Basic Moral Criteria in Islamıc Commercial Law. Scientific Journal of Faculty of Theology, (30), 7–22. https://doi.org/10.52754/16947673_2021_30_1

Issue

Section

Статьи